Televizyonda uzun zamandır reklamı dönüyor görmüşsünüzdür. Şamil Şener adlı bir abimiz ineklerini satıp köye okul yaptırmış çocukları için. Bu adamın ne kadar büyük bir fedakarlık yaptığının farkında olmayanları gördüğüm ve inekleri çok sevdiğim için yazma gereği hissettim. Köyde yaşamış veya o hayatı görmüş insanlar bilir ineklerin sadece süt üreten bir hayvan değil aynı zamanda çok iyi bir dost olduğunu. Bakmayın uzaktan öyle aslında çok akıllı hayvanlardır. Ben köyde doğmuşum. Küçükken de yaz aylarında 1-2 haftalığına giderdik köye, anneannemin yanına. Onun inekleri vardı iki tane. Onları beslerken izlerdim sürekli anneannemi. Aralarında öyle bir bağ vardı ki sanki candan öte can dostuydu anneannem için bu inekler. Hele dedem öldükten sonra. İnekler güzel hayvanlar. Biraz araştırma yaparken Ataol Behramoğlu'nun inekler için yazdığı şiiri buldum. Ne güzel adamsın sen.

"O kadar çok inek gördüm ki hayatımda

Onlara bir şiir adamam gerek

İnekler,yayılmış yatarlar çayırlarda

İnekler,sonsuzca otlayıp düşünerek

İnek gözlü desem bir kadına

Hakaret sayar bunu,gücenir

Oysa o mahzun bakışlı gözleri ineklerin

O iri gözleri nasıl da güzeldir

Akşamüstü otlaktan dönüşleri

Bir başkadır öteki hayvanlardan

Ne kargaşa,ne şamata,ne çıngırak sesi

Belki derin bir "mo" kimi zaman...

Sonsuz değişmezliğin simgesidir onlar

Ve yüce bir ağırbaşlılığın

İneklere armağan olsun bu şiir

Güvencesine durağanlığın."

 Ataol Behramoğlu